از آنجا که فعالیت بدنی در غار در شرایط دمای بدن بین 12-8 درجه سانتی گراد و در رطوبت انجام می گیرد و از طرفی نیز خیس شدن لباسهای غارنورد بر اثر تماسهای مکرر با محیط درونی و همچنین استرسهای ناشی از تاریکی، اضطراب و فشارهای روحی و روانی، رژیم غذایی خاصی را باید در نظر گرفت.
.jpg)
خستگی زیاد پس از فعالیت درونی غار صرف انرژی زیاد بر اثر عوامل فوق می باشد. پوشیدن لباس مناسب در حدی که غارنورد نه احساس گرما داشته باشد نه سرما، بهترین راه جلوگیری از صرف انرژی زیاد می باشد زیرا هنگامی که انسان در شرایط هوای سرد و یا گرم قرار می گیرد و از پوشش مناسب و کافی برخوردار نباشد مصرف انرژی بالا می رود. خیس بودن لباسهای غارنورد نیز باعث می شود که انرژی زیادی صرف گرم کردن بدن گردد و در نتیجه خستگی زودرس دست میدهد. به تن داشتن پوشش صد آب و همچنین عدم تماس با بدنه غار و جلوگیری از خیس شدن پوشاک تا حد قابل توجهی از تلف شدن انرژی جلوگیری می نماید. از آنجا که فعالیت در درون غار یک فعالیت هوازی بوده و بدن در این سیستم تلاش می کند و بودن اکسیژن نقش اساسی در این نوع فعالیت دارد، لذا تنفس عمیق و اصولی می تواند نقش موثری در انتقال اکسیژن به سلولهای درگیر فعالیت داشته باشد. و غذاهایی نظیر گوشت، حبوبات، سبزیجات، غلات، بادام زمینی، میوه های ترش خشک شده و انواع آجیل دارای آهن فراوان بوده و در نتیجه برای یک تلاش نسبتاً سنگین هوازی موثر باشد. از میان مواد غذایی کانی های توجه بیشتری باید به عناصر سدیم، کلسیم، پتاسیم، منیزیم، کلر، مس، فسفر، و روی داشت و بهترین روش برای دریافت حداکثر مواد مغذی توسط سلولهای بدن انتخاب غذاهای کامل و فراورده نشده مانند نان سبوس دار، غلات، میوه جات، و سبزیجات تازه، گوشت لخم، شیر کم چربی و سایر فرارده های لبنی می باشد. مصرف روزانه موادی سرشار از ویتامین C (اسید اسکوربیک) مانند میوه های ترش مزه، گوجه فرنگی میوه های با پوست زرد، سبزیجات تازه تیره رنگ و مرکبات باید در دستور رژیم غذایی یک غارنورد باشد. زمانی که بدن به انرژی بیشتری نیاز دارد نقش ویتامین های گروه کمپلکس در سوخت و ساز پروتئین و چربی و قند نمایان می شود و انسان نیاز بیشتری به ویتامین های B3 , B2, B1 پیدا می کند و منابع غنی این ویتامین ها نان های کامل و حبوبات و سبزیجات و میوه جات می باشد. ویتامین E, Aنیز در رژیم غذایی غار نورد از اهمیت خاصی برخوردار است و چربی های گیاهی و نباتی و دانه های روغنی از قبیل مغز بادام، فندوق و بادام هندی و انواع تخمه حاوی این ویتامین هستند. پروتئین ها، چربی ها و کربوهیدرات ها (قند و نشاسته) منبع تامین انرژی برای بدن می باشند و رژیم غذایی روزانه در غار بهتر است 15-10 درصد از پروتئین های حیوانی و گیاهی به نسبت مساوی 20-15 درصد از چربی های نباتی و حیوانی و 70-65 درصد از مواد قند و نشاسته تامین گردد. که انواع کربوهیدارت ها (قند و نشاسته ) نقش مهمی در تغذیه روزانه یک غارنورد دارد. و برخی از مواد غذایی پر کربوهیدرات عبارتند از انواع نان، میوه جات، سبزیجات، انواع شیرینی و مربا عسل و قند و شکر، فراورده های سیب زمینی، غذاهای خمیری شکل مانند ماکارونی، برنج و سوپها، که می بایست از شیرینی جات و قند و شکر به مقدار کمتری استفاده گردد. آب در کلیه مراحل حیاتی بدن نقش دارد و مهمترین تنظیم کننده برای تمام واکنش های شیمیایی در بدن است، همچنین آب باعث هضم و جذب مواد مغذی حلال و تنظیم کننده حرارت عمومی رقت خون و در نتیجه تسریع در عمل اکسیژن رسانی و غذا رسانی به تمام سلولها می گردد. آب همچنین باعث دفع مواد زائد از بدن می گردد. کمبود آب باعث خستگی و کوفتگی عضلات و عملکرد ضعیف فعالیت جسمانی می گردد و در نهایت تمامی حیاتی بدن مختل می گردد، از این رو نوشیدن آب قبل از احساس تشنگی بسیار حائز اهمیت می باشد. خوردن آب خنک بهتر از اب گرم است زیرا سریعتر جذب بدن می گردد و از طرفی نیز مقداری از نمک بدن از طریق تعریق رفع می گردد. نوشیدن ترکیبی از کربوهیدراتها با غلظت و شیرینی کم به دفعات بسیار موثر است. خوردن نوشابه های گازدار توصیه نمی شود و چای و قهوه نیز بهتر است رقیق نوشیده شود. ریزه خواری در غار را نیز به خاطر سپرد یعنی به دفعات زیاد و هر بار به مقدار کم. حتی الامکان از خوردن انواع سوسیس، کالباس، و چاشنی تند و محرک خودداری گردد. زیرا انواع کنسروها گوشت و سوسیس و کالباس دارای چربی و نمک زیاد بوده و باعث دفع بیشتر آب بدن گردیده و از طرفی نیز باعث اختلال در دستگاه گوارش می گردند. یک رژیم غذایی مناسب در غار می بایست از گروه های مختلف مواد غذایی تشکیل شده باشد. و لیست غذایی طوری تنظیم گردد که شامل انواع گوشت، میوه جا ت، سیبزیجات، حبوبات ، غلات و سایر مواد غذایی باشد به عبارتی تنوع غذایی کاملاً رعایت شود حتی به مقدار کم از نوعی ماده غذایی از چاشنی ها با طعم ملایم جهت تغییر در ذائقه و جلوگیری از افت اشتها باید استفاده نمود. مانند ترشی ها با طعم ملایم، خیارشور، زیتون شور و غیره. حدالامکان باید از غذاهای گرم استفاده نمود و در صورت استفاده از انواع کمپوت و کنسرو باید به تاریخ تولید و انقضاء علامت استاندارد، شماره پروانه ساخت، بهداشت و آدرس سازنده توجه داشت و بر روی آن درج گردیده باشد و از قوطی های مشکوک به فساد جداً خودداری نمود. آنجا که سوخت و ساز الکل در بدن نیاز به برخی ویتامین های گروه B داشته و از طرفی نیز ماده ای ادرار اورست که باعث تخریب و از بین رفتن این ویتامین ها گردیده و همچنین به دلیل دفع آب و ویتامین های C,d و مواد معدنی مانند منیزیم، کلسیم، پتاسیم، و روی توسط آب از بدن خارج می گردد. لذا باید از مصرف آن خودداری نمود. رعایت بهداشت فردی و گروهی در خوردن و همچنین تزئین سفره غذا باعث اشتهای بهتر شده و در نتیجه مواد مغذی بیشتری جذب بدن می گردند. جمع آوری زباله های به جا مانده از مواد غذایی در درون غار نیز باعث جلوگیری از آلودگی محیط درون آن شده که هرگونه ماده آلاینده ناشی از تغذیه به بیرون غار انتقال یابد.
